De Gouden Strop is een begrip in de Nederlandse misdaadliteratuur.
DOORGELADEN is een jubileumuitgave ter gelegenheid van twintig jaar Gouden Strop. Elf laureaten hebben ieder een kort spannend verhaal geschreven. Voor Vlaanderen schreef tweevoudig Gouden Stropwinnaar Bob Mendes een verhaal over het nachtleven in de gaybars in Antwerpen: Dansen op de rand van de afgrond.
Fragment uit Dansen op de rand van de afgrond
...Ik kwam terecht in een vertrek dat ingericht was als vestiaire. Achter de toonbank stond een vrouw van onbestemde leeftijd met blondgeverfd haar, zachte kastanjebruine ogen, een waaier van kraaienpootjes in de ooghoeken en boven haar bovenlip een donkere schaduw van een snor, wat om een of andere reden haar niet te miskennen sexappeal een extra dimensie gaf. Ze had grote borsten en droeg een roze T-shirt met daarop in paarse letters: Liever Lesbisch. Toen ze naar me glimlachte, spleet haar gezicht van het ene oor tot het andere open. In de afgelopen uren had ik in de holebi-uitgaanswereld meer vriendelijke en dienstvaardige mensen ontmoet dan de voorbije maanden in de rest van de wereld.
‘Dag, liefje’, zei ze. ‘Ben je alleen?’
Haar glimlach was onweerstaanbaar. Ik voelde me meteen op mijn gemak. ‘Voorlopig wel. Ik ben eigenlijk naar iemand op zoek.’
‘Iemand met een naam?’
‘Ja. Euh... Ilse Dürer.’ Ik vond het beter via een omweg de naam van Ingo ter sprake te brengen.
Ze speelde nadenkend met een van de vier piercings in haar linkeroor. ‘Ilse, zei je?’ Ze schudde het hoofd. ‘Ik denk niet dat zij er is. Enfin, dat weet ik wel zeker.’
Ze had natuurlijk begrepen dat ik het over Ingo had gehad. Ik speelde het spel mee. ‘O. Je kent haar dus? Komt zij hier dikwijls?’
De vestiairedame glimlachte vermanend. ‘Over wie hier al dan niet komt, zijn we erg discreet. Jij bent hier nog niet geweest, niet? Of vergis ik mij?’
Ik grinnikte. ‘Een beetje afwisseling na The Lady’s Palace is altijd meegenomen.’ Er schoot me iets te binnen: ‘Het is hier toch geen men’s only zoals in de Red & Blue, hoop ik?’
‘Helemaal niet. De Kinky’s is meer zoiets als de Rubbzz aan de Geulinckxstraat. Je weet wel: veel rubber, leather and jeans.’ Ze lachte. ‘Vooropgezet dat de dames en heren überhaupt wat aanhebben.’
Ik lachte mee. ‘Ik begrijp het.’
‘En zoals meestal zijn wij vrouwen ook hier in de minderheid.’
‘En zoals altijd zijn we daarom nog niet van de minsten.’
‘Zo is het, liefje.’ Ze bekeek me goedkeurend. ‘Als je binnen je gading niet vindt, kun je altijd bij mij terecht. Ik heet Martine. Voor het moment heb ik geen vaste partner.’
Ik wist even met mijn houding geen raad. ‘Nou, Martine’, zei ik. ‘Bedankt voor het aanbod. Je weet nooit hoe een party verloopt.’
‘Zo is het.’ Ik moest op een of andere manier toch wat stuntelig zijn overgekomen, want de rimpels op haar voorhoofd trokken opeens samen alsof ze plotseling aan iets dacht. ‘Ben je van plan om lang te blijven?’
|
| |
| ISBN: Paperback: 90 234 1933 2 |
| |
| Verschenen: juli 2006 | Uitvoering: paperback | Uitgeverij: Cargo | Omvang: ca. 271 blz. |
| |
